Każdego roku w trzeci piątek września w Stanach Zjednoczonych obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci o jeńcach wojennych i zaginionych. Święto to zostało ustanowione w roku 1979 przez prezydenta Jimmy’ego Cartera, celem upamiętnienia głównie 1700 amerykańskich wojskowych, którzy prawdopodobnie zostali wzięci do niewoli, lecz pozostają na liście zaginionych od czasu zakończenia wojny w Wietnamie. Wszyscy kolejni prezydenci wydawali podobne proklamacje, wyznaczające trzeci piątek września jako datę święta.
Szczególny charakter wojny w Wietnamie sprawił, że los amerykańskich jeńców był szczególnie ciężki. Byli oni często źle traktowani, bici i torturowani przez swych oprawców, pragnących złamać ich ducha lub zmusić ich do wzięcia udziału w telewizyjnej propagandzie antyamerykańskiej. Ich cierpienia trwały bardzo długo, przykładowo płk. Floyd Thompson przebywał w północnowietnamskiej niewoli przez prawie dziewięć lat – najdłużej ze wszystkich amerykańskich jeńców kiedykolwiek wziętych do niewoli.
Gdy Ameryka wycofała się z wojny w Wietnamie po podpisaniu paryskich porozumień pokojowych, repatriowano 593 amerykańskich jeńców. Jednakże liczba zaginionych była znacznie wyższa. Mimo deklaracji władz wielu uważa, że zaginieni trafili do niewoli i byli przetrzymywani w niej nawet po popisaniu pokojowych porozumień. Dlatego w trzeci piątek września upamiętnia się jeńców i zaginionych, którzy nie powrócili do swoich rodzin. Amerykańska Agencja Poszukiwania Jeńców i Zaginionych kontynuuje swoje prace, ustalając losy zaginionych żołnierzy z konfliktów od II wojny światowej po dzień dzisiejszy.
Symbolem jeńców stały się stokrotki, jako że amerykańskie powiedzenie mówi, że „Daisy nie plotkuje” [„daisy” to imię żeńskie, ale także „stokrotka”]. Jeńcy podczas przesłuchań mogą podać jedynie nazwisko, stopień i numer służbowy. Dotrzymanie tego warunku jest trudne, gdy jeniec trafia w ręce bezlitosnych przeciwników, którzy nie wzdragają się przed żadnym okrucieństwem, by złamać ducha i siłę woli pojmanych.
Aby podtrzymać pamięć o losie jeńców, rodzina byłego jeńca przetrzymywanego w Oflagu 64, ppłk. Josepha J. Zelazny’ego Juniora, wznowiła tradycję stokrotek, umieszczając te kwiaty na lub w pobliżu grobów byłych jeńców i zachęcając innych, by czynili podobnie. W galerii znajdą Państwo wykonane w Dniu Pamięci o Jeńcach i Zaginionych fotografie udekorowanych stokrotkami grobów, w tym wielu grobów byłych jeńców Oflagu 64. Mamy szczerą nadzieję, że tradycja ta będzie podtrzymywana w przyszłości, by uhonorowac motto umieszczone na podnoszonej tego dnia fladze jeńców i zaginionych, uczcić pamięć tych, którzy już odeszli, i uhonorować jeszcze żyjących jeńców i ich rodziny. „Nie zapomnimy o was!”